Ćwiczenia wojskowe Anakonda 16, to nie tylko przelatujące za oknem klasy helikoptery, które dzieci z ogromną frajdą liczyły na lekcji matematyki. To również pamięć radosnych spotkań społeczności szkolnej z żołnierzami Armii USA, które ze sentymentem wspominali pracownicy szkoły przeglądając zdjęcia z 2001roku. Spotkaniu po 15-tu latach towarzyszyło dużo humoru i dystansu do rzeczywistości, w czym miały swój udział ciasteczka z "rzadkiej rośliny " ze szkolnego ogrodu.  Natomiast w piątek 17 czerwca 2016r. na zakończenie ćwiczeń Anakonda-16 uczniowie klasy II i III mieli okazję zapoznania się z ceremoniałem wojskowym, obejrzenia pokazu broni i wyposażenia Wojska Polskiego i Armii USA oraz spotkania z żołnierzami polskimi, amerykańskimi, rumuńskimi, albańskimi, macedońskimi, bułgarskimi, litewskimi i słowackimi, ćwiczącymi na poligonie drawskim. Na zakończenie pełnego wrażeń dnia dzieciom wyjątkowo smakowała wojskowa grochówka.

Dziękujemy panu pułkownikowi Markowi Gmurskiemu komendantowi CSWL w Drawsku oraz żołnierzom Armii USA za umożliwienie obejrzenia ćwiczeń Anakonda 16 nie tylko zza szyby okna klasy. Wejście do samochodu pancernego, doświadczenie dotknięcia "wielkiego" działa dało dzieciom wiele radości i pytań "jak to działa?" Dziękujemy za cierpliwe odpowiedzi i życzliwość.

               

   Już tradycją stały się biwaki klasowe nad jeziorem Dębno Wielkie. Dzięki uprzejmości Nadleśnictwa Drawsko klasa V z kilkoma innymi uczniami biwakowała 10-11 czerwca na „Cyplu leśnika”.

                Punktem zbiórki była leśniczówka w Poźrzadle Wielkim. Uczniowie z wychowawczynią ruszyli pieszo drogą polną nad jezioro, zaś sprzęt został dowieziony przez panią A.Minkiewicz.

                Na miejscu rozpaliliśmy ognisko, rozstawiliśmy namioty, przygotowaliśmy polową „stołówkę” i pędem ruszyliśmy na wędki. Chłopcy prawie nie schodzili z pomostu. Złowili piękne rybki, część z nich wróciła do jeziora, zaś największe krasnopióry posiliły nasze brzuszki. Wodę czerpaliśmy z lokalnego źródełka. Nie zabrakło pieczonych kiełbasek i ziemniaków z ogniska. Gości raczyliśmy również przysmakami z grilla. Największą popularnością cieszyły się hydronetki. Czas umilały nam karty oraz gry i zabawy sportowe. Wieczorem przy ognisku czas spędziliśmy przy towarzyskiej grze fabularnej w mafię. W drugim dniu pogoda pozwoliła na krótką kąpiel w jeziorze.

                W drodze powrotnej, podczas pieszej wędrówki do Poźrzadła Wielkiego wspominaliśmy nasze przygody. Pomimo podobnego planu, miejsca biwakowania i podejmowanych aktywności w porównaniu z zeszłorocznym biwakiem, ten był inny.

                Biwak w lesie jest niezwykłą lekcją samodzielności. Uczniowie byli odpowiedzialni za wodę, ognisko i porządek. Sami musieli rozłożyć i spakować namioty, organizowali sobie czas i przygotowywali posiłki (łącznie z przygotowaniem ryb do pieczenia!). Rozwiązywali konflikty, radzili sobie z własnymi potrzebami i emocjami, a co najważniejsze, nie byli sami, wspierali się, pomagali wzajemnie. Dzięki takim wydarzeniom jesteśmy bardziej zgrani i znamy się lepiej. Po tym spotkaniu wiemy, że polegać nie musimy tylko na sobie, ale i na naszych kolegach i koleżankach z klasy.

               

        5 czerwca w Pomierzynie odbył się festyn z okazji Dnia Dziecka. Tego dnia wszystkim dzieciom na twarzy malował się uśmiech od ucha do ucha. Przy szkole powstał punkt organizacyjny, z którego co jakiś czas ogłaszano kolejne atrakcje. Całą imprezę prowadziła pani sołtys A.Banasiak wspomagana przez świetlicową A.Marcinkowską, radę sołecką i grono pedagogiczne ze Szkoły Podstawowej w Pomierzynie.

                W altance szkolnej zorganizowano „Metamorfozę malucha”, gdzie każde z dzieci mogło zmienić swój wizerunek. Niemałym orzechem do zgryzienia okazało się poradzenie z propozycją malowideł. Dzieci swoją niespożytą energię mogły stracić w dmuchanych zamkach, zabawie w kolorowych kulkach, jak i na zjeżdżalniach. Na boisku wielofunkcyjnym zorganizowano sportowe rywalizacje z podziałem na grupy wiekowe. Dzieci w wieku do lat 10 współzawodniczyły w torach przeszkód, zaś starsze brały udział w konkurencji w przenoszeniu woreczków na czas i rzutach piłką lekarską. Dla zwycięzców ufundowane były nagrody. Zaś na boisku szkolnym dzieci, które nie miały ochoty na rywalizację mogły skorzystać ze sprzętu sportowego. Największym powodzeniem cieszyły się szczudła i jeździk na pedały.

                W trakcie imprezy wszyscy chętni mogli wziąć udział we wspólnym tańcu z tajemniczym przedmiotem. W rytm muzyki, worek z zagadkową zawartością przechodził z rąk do rąk. W chwili jej zatrzymania osoba trzymająca worek losowała element, który musiała założyć. Uczestnicy mięli okazję zobaczyć się w m.in. różnych kapelusikach, hełmie strażackim, kolorowych perukach,  zabawnych okularach czy butach klauna. Zabawę zakończono pamiątkowym zdjęciem.

                Ostatni element rozrywki zagwarantowała Straż Pożarna z Kalisza Pomorskiego – zabawę w pianie gaśniczej.

                Nie zabrakło małego co nieco. Przygotowano pieczone kiełbaski i całą masę słodyczy.

                Spotkanie z tak licznymi atrakcjami nie udałoby się bez instytucji i ludzi dobrego serca. Dziękujemy za wsparcie firmie Poldanor, B.S. w Kaliszu Pom., M.Nagórskiemu, MOPS w  Kaliszu Pom, H.Samek, J.Romaniukowi,  E.Kitosz,  K.Garbaczowi,  J.Garbaczowi, dyr. S.P. w Pomierzynie J.Kuleszy oraz  Straży Miejskiej i Straży Pożarnej z Kalisza Pomorskiego.

 

Można kupić pęczek rzodkiewek w "Biedronce" za 1,79 zł. Można za 1,70 zł kupić paczuszkę nasion rzodkiewki i za 20 dni zebrać 20 pęczków. Jednak smaku rzodkiewki ze sklepu, a naszej z przyszkolnych grządek nie da się porównać. A ile frajdy miały dzieci podlewając i codziennie obserwując: " nasza rzodkiewka ma już 2 listki"! Po jakimś czasie: " rzodkiewce widać już czerwony brzuszek"! Ile kosztuje satysfakcja z tak smacznego efektu ich samodzielnej pracy? To m.in. bezcenna dopamina dająca motywację wewnętrzną do uczenia się.

W "Neurodydaktyce - nauczanie i uczenie się przyjazne mózgowi", Marzeny Żychlińskiej na str. 115 czytamy: "Dopamina spełnia dwie funkcje... wywołuje uczucie przyjemności, a w skrajnych przypadkach nawet euforii, co oznacza, że jest częścią wewnętrznego układu nagrody. Mózg nie potrzebuje zatem zewnętrznych nagród, ponieważ potrafi nagodzić się sam. Jednocześnie dopamina umożliwia przechowywanie przetwarzanych treści do pamięci długoterminowej, a więc ułatwia zapamiętywanie nowych informacji. Dowiodły tego badania..."

Można kupić pęczek rzodkiewek w "Biedronce", ale czy warto?

 

Działanie przeprowadzone w ramach realizacji projektu pt. „ Bezpiecznie i zdrowo” Szkoły Podstawowej w Pomierzynie współfinansowanego w ramach Rządowego programu wspomagania w latach 2015 – 2018 organów prowadzących szkoły w zapewnieniu bezpiecznych warunków nauki, wychowania i opieki w szkołach – „Bezpieczna+”

O szpinaku jest obiegowa opinia, że wprawdzie jest zdrowy, ale niesmaczny. Czwartkowe gotowanie rozpoczęliśmy od płukania zielonych liści i wyszukiwania w Internecie informacji o wartościach odżywczych szpinaku. Patryk czytał: "Badania potwierdziły, że liście szpinaku wykazują właściwości antynowotworowe i chronią przed miażdżycą. Jest to zasługa beta-karotenu, witaminy C oraz luteiny – znanych przeciwutleniaczy..." (http://www.poradnikzdrowie.pl/zywienie/co-jesz/wlasciwosci-lecznicze-szpinaku-liscie-szpinaku-chronia-przed-rakiem-i-_37396.html). Jaką rolę odgrywają przeciwutleniacze? - ktoś zadał pytanie. Zapadła niespotykana w kuchni cisza. A kto widział, zardzewiałe żelazo? Na to pytanie już kilka osób jednocześnie zaczęło opowiadać, gdzie widziało i jak się kruszy przerdzewiałe żelazo. Rdzewienie żelaza, to jest utlenianie. Więc dlaczego warto jeść szpinak? Odpowiedź dzieci dały już same. Z ciekawością czytały przepis,  zagniatały ciasto i przygotowywały farsz do tarty. Czy tą zieloną pulpę da się zjeść? Niektórzy zwątpili, ale zapach pieczonej tary zaprosił dzieci nawet z komputerowni i... jeszcze chwilę trzeba było poczekać. Odetchnęłam z ulgą, gdy Oliwia spróbowała tarty i z niedowierzaniem powiedziała "smaczna", a Patrycja określiła: "smakuje jak pizza, taka zdrowa pizza". Dzieci z apetytem jadły tartę ze szpinakiem i czekając na autobus rozmawialiśmy, o tym co robić, by nie zardzewieć :)

Działanie przeprowadzone w ramach realizacji projektu pt. „ Bezpiecznie i zdrowo” Szkoły Podstawowej w Pomierzynie współfinansowanego w ramach Rządowego programu wspomagania w latach 2015 – 2018 organów prowadzących szkoły w zapewnieniu bezpiecznych warunków nauki, wychowania i opieki w szkołach – „Bezpieczna+”

   

   

W tym roku dzieci same przygotowały ciasteczka dla swoich kochanych mamuś i tatusiów. Miały frajdę podczas: odmierzania składników, zagniatania i wałkowania ciasta, wycinania serduszek i dekorowania lukrem upieczonych ciasteczek. Każde z nich, które samodzielnie pracując w zespole wykonywały różne czynności, bez problemu zapamiętały wszystkie składniki i sposób wykonania ciasteczek. Największą radość i poczucie "wyróżnienia" miały dzieci z klasy I - VI, które zagniatały ciasto. Niektóre, nie uczestniczyły w procesie produkcji ciasteczek, a tylko je lukrowały.

Które z dzieci więcej się nauczyło?

Przygotowywanie ciasteczek przez dzieci obrazuje różnicę pomiędzy procesem nauczania w opracowywanej innowacji, a dotychczasowym systemem polegającą na ograniczeniu czynności dzieci do "lukrowania" (np. wpisanie literki brakującej w napisanym wyrazie). W systemie nastawionym na efekt - kolorowe ciastko, często ogranicza się do "polukrowania" przygotowanych ciastek (np. wyręczanie  dzieci z pracy przez wydawnictwa). Na etapie szkoły podstawowej dzieci nabywają umiejętności "pieczenia ciasteczek", by w kolejnych etapach życia znając zależności w procesie "przygotowania ciastek" swobodnie i twórczo modyfikowały przepis i wyspecjalizowały się w wybranej czynności. W dorosłym życiu ze specjalistami, którzy znają zależności procesu "pieczenia ciasteczek" wszystkim dobrze się współpracuje.

Nasza innowacja ma na celu nauczenie dzieci zależności zachodzących w procesie "pieczenia ciasteczek" poprzez doświadczenie przez każde dziecko całego procesu z motywującym etapem frajdy "zagniatania ciasta" i pracy zespołowej.  Proces ten wymaga dużo więcej dyscypliny pracy, wiedzy, umiejętności, czasu, organizacji zasobów, współpracy. Warto, bo "siła" naszych dzieci, to umiejętność "pieczenia ciasteczek", a nie tylko "lukrowanie".

   

          

Pani Dorota Trynks w czasie poniedziałkowego spotkania w naturalny i pełen humoru sposób opowiadała m.in. o "piwnicy, parterze i piętrze", "lusterku", "słoiku". Poczuliśmy się, jak "aniołki z aureolą", które grają w "trzy i dziesięć kości". Niewiadomo kiedy nasze myśli zaczęły same odpowiadać sobie na pytania np.:

 

• Jak nauczyć dziecko uczenia się i uwalniania własnego potencjału?

- "Ułatwiając dzieciom pracę, hamujemy ich rozwój. Efektywna nauka możliwa jest wtedy, gdy mózg jest aktywny i wykonuje pracę".¹

 

• W jakich warunkach dziecko szybko się uczy?

- "Praktyka pokazuje, że procesy uczenia się przebiegają najefektywniej, gdy ucząca się osoba zapomina o tym, że się uczy".²

 

• Jak zadbać, by dziecko radziło sobie z nauką i świetnie czuło się wśród rówieśników?

- odpowiadają zasady pedagogiki M. Montessori.

 

• O co szczególnie zadbać, gdy jesteśmy rodzicami?

- ...o pełny "słoik - akumulator energii życiowej naszego dziecka, wypełniony miłością, akceptacją, bezpieczeństwem, szacunkiem".

 

• Dlaczego dziecko nie chce się uczyć?

- "schodzi do piwnicy" (po słoik :).

 

Dorota Trynks powiedziała do obecnych nauczycieli: "Macie mądrych rodziców". Wiemy o tym i dziękujemy Państwu za zaangażowanie w budowanie środowiska, które jeszcze bardziej będzie rozwijało potencjał Państwa dzieci.

Obecna na spotkaniu J. Kulesza

P.S. Odpowiedzi na pytania każdy z nas może mieć inne. Podaję, te ze spotkania z p. Dorotą Trynks. W słowniku znajdziecie Państwo krótkie wyjaśnienia cytowanych określeń.

 

 

1. Neurodydaktyka. Nauczanie i uczenie się przyjazne mózgowi" - M. Żylińska, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń 2013, str. 19.

 

Kinga Wyrzykowska, uczennica klasy V Szkoły Podstawowej w Pomierzynie otrzymała wyróżnienie w Ogólnopolskim EKO-Konkursie Plastycznym „MAKULATURA TO NIE ŚMIEĆ – GADY I PŁAZY”, zorganizowanym przez Dom Środowisk Twórczych działający przy Miejskim Domu Kultury w Łomży.

Zadaniem uczestników było sportretowanie gadów i płazów w ich naturalnym środowisku. Wymogiem było stworzenie kolaży, wykorzystując gazetę jako kolor, walor, określoną plamę, kształt w połączeniu z tuszem, farbą ołówkiem. Kompozycje należało wzbogacić skrawkami materiałów pochodzących z natury, np. drewnianych patyków, ziaren, suszonych roślin. Można było stworzyć płaskorzeźbę przedstawiającą wybranego płaza lub gada, formułując go z makulatury i kleju. Taką też płaskorzeźbę żółwia błotnego wykonała Kinga. Jej pracę można  podziwiać na wystawie pokonkursowej  w Galerii Bonar Miejskiego Domu Kultury  w Łomży.

W tym samym konkursie udział wzięły uczennice: Natalia Filipczak , Aleksandra Morenko, Aleksandra Niemczyk, Zuzanna Sobala oraz Agnieszka Dworczak. W oczach opiekunki, Emilii Grabowskiej-Grządziel wszystkie pracy były piękne i zasługiwały na nagrody. Jednakże konkurencja była bardzo duża, gdyż na konkurs nadesłano  254 prace, 238 prac z 34. placówek oświatowych z całej Polski spełniło warunki regulaminu. Komisja zakwalifikowała 65 prac na wystawę pokonkursową, nagrodziła  20  prac,  wyróżniła 16.

Konkurs był konkursem plastycznym, ma więc na celu tworzenie prac, zorganizowanie wystawy, ale jeszcze bardziej istotnym aspektem jest tu budowanie wśród młodych ludzi świadomości proekologicznej.

Czy dzieci lubią zdrową rywalizację? Po piątkowych zajęciach świetlicowych nasza odpowiedź brzmi: TAK.

Dzieci najchętniej uczą się od siebie. Pokazały to podczas zmagań w quizie o zdrowiu. Podzieleni na grupy w różnym składzie wiekowym, uczniowie klas od I do VI bawili się, rozwiązując zadania dotyczące zdrowego trybu życia. Grupy nadały swoje własne, unikalne nazwy. I tak rywalizowali ze sobą Supa Strikes, Nike’s, FC Barcelona i Ninjago. Zadaniami były m.in. krzyżówka o warzywach, pytania jednokrotnego wyboru o zdrowych nawykach, wykreślanka o czystych ząbkach czy zagadki o czystości. Aby nie było tak łatwo zadania rozwiązywano na czas.

Uczniowie wykazali się zarówno wiedzą, jak i umiejętnością pracy w grupie. Nasi uczniowie wiedzą, że regularnie należy odwiedzać swojego dentystę, unikać produktów zawierających duże ilości tłuszczy, natomiast spożywać jak najwięcej warzyw i owoców. Spośród czynności przed posiłkiem wszyscy wybrali mycie rąk, a w pytaniu o kulturę spożywania posiłku jednogłośnie wybrali piękny obrus, czyste ręce i ciszę przy stole. Świetnie poradzili sobie ze stresem wynikającym z pracy pod presją czasu.

Ostatecznie okazało się, że na pierwszym miejscu znalazły się dwie drużyny. Zwycięzcami jednak byli wszyscy. W nagrodę każdy z uczestników wybrał sobie dwie motywujące naklejki, które jedni przykleili na piórnik, inni na okładkę zeszytu, a jeszcze inny zabrali do domu, by zajęły miejsce przy ich miejscach pracy. Jak widać właściwe nawyki pojawiły się i karty „wiem umiem potrafię” zostały zasadnie wręczone. Nie ma większej radości, jak obserwowanie dzieci podczas dobrowolnej pracy i nauki :)